Projecten
Eerste project in Bosnie
LAND | Bosnie - Hercegovina
PLAATS | Tekucica
JAAR | 2005
Eerste project in Bosnie
Na al enkele jaren met het plan rondgelopen te hebben rees bij Tom Visser het idee om in het kader Stichting Warmte voor de Kinderen een school, waar zijn vrouw Ljubica ook nog opgezeten heeft, van verwarming te voorzien. Het is een lagere school in een klein dorpje Tekucica genaamd vlakbij Doboj in Bosnië. Deze school kent als verwarming alleen een paar kleine houtkacheltjes die niet toereikend zijn om de lokalen naar behoren te verwarmen. Hierdoor zitten de kinderen als het flink koud is met de jas aan in de klas. -20°C is hier geen uitzondering. Ook zijn er in de school geen toiletten en stromend water aanwezig. Tom is in 2004 met zijn plan naar de Stichting Warmte voor de Kinderen gegaan en heeft het bestuur de situatie voorgelegd en kreeg te horen dat hij het een en ander in beeld kon gaan brengen. Dat wil zeggen offertes aanvragen en een plan van aanpak indienen. In zijn zomervakantie heeft hij er foto’s gemaakt en is er een plattegrond getekend, aansluitend zijn er offertes aangevraagd bij installatiebedrijven ter plaatse. Na alles op papier te hebben is het voorgelegd aan het Stichtingsbestuur en vervolgens ging het licht op groen. De installatie kon aangelegd worden! Daarop ging men in Bosnië aan de slag en net voor het invallen van de winter kou was de installatie klaar!
Om alles af te handelen in Bosnië (oplevering) werd besloten om met met de auto naar Bosnië af te reizen. Zo kwam het dat hij met zijn vrouw vrijdag 23 december ’s morgens om 4.15 uur vertrok vanuit Doetinchem. 1e kerstdag kwamen zij om 9.30 uur aan bij de school in Tekucica waar alles om draaide. De conciërge liet hen binnen en ze konden alvast de installatie bekijken. Het was overal in de school heerlijk warm. De installatie zag er uit om door een ringetje te halen. Alles, koperen buis, keurig strak gebeugeld, inregelventielen, automatische ontluchters, kortom niets was vergeten. De CV houtketel was middels bypass en open expansievat van beveiliging voorzien zodat geen oververhitting kan optreden als bijvoorbeeld de stroom uitvalt, en dat gebeurt daar nog wel eens.
Peter Peek had vlak voordat ze vertrokken uit Nederland nog twee zakken vol knuffels meegekregen van een mevrouw die bij de Dru werkt. Deze knuffels hebben ze dan ook allemaal in de vensterbank gezet als verrassing voor de kinderen die maandag nog gewoon school hadden. De conciërge vroeg ons ook ’s middags nog even terug te komen om het officiële gedeelte af te handelen. Hier zou dan iemand van de gemeente, de directeur van de school en de installateur bij aanwezig zijn. Toen Tom en zijn vrouw aankwamen bij de school was de tafel gedekt en moesten ze proosten op de nieuwe aanwinst. Na het dankwoord van de directeur en het afhandelen van het financiële gedeelte is er nog gesproken over het eventueel aanleggen van twee toiletten en een koude wasgelegenheid, waarop Peter duidelijk heeft gemaakt dat de stichting geen bouwkundige activiteiten voor zijn rekening neemt zoals het metselen van muren, plaatsen van deuren en ramen. Echter zou er wel met bijvoorbeeld vrijwilligers dit verwezenlijkt kunnen worden, dan is de stichting alsnog bereid hier een bijdrage aan te leveren in de vorm van leidingen, toiletpotten, wasbakken, kranen, etc. Het is bij ons niet voor te stellen dat deze school geen stromend water heeft en dat de toiletten 50 meter verderop buiten staan. Na een zeer hartelijk afscheid en bedanken van iedereen in Nederland die heeft meegeholpen aanvaardden zijn moe maar voldaan de lange reis terug naar Nederland.
Het is overigens prachtig om te zien hoe de activiteiten van stichting Warmte voor de Kinderen ook lokale overheden aanspoort tot actie. Zo werd na installatie van de verwarming de school aan de buitenzijde opgeknapt. Zie hieronder het verbluffende resultaat.
Vóór: Ná:
