Reisverslag Shoebox4Ro december 2019
Op woensdag 11 december 2019 zijn we vanuit Dortmund met het vliegtuig naar Timişoara gevlogen. Het was laat in de avond dat we daar aankwamen. Aangekomen in het kindertehuis van Caritas in Peciu Nou werden we, zoals elke keer, hartelijk ontvangen door Ani en Radu Miron De volgende ochtend kregen we de Dacia mee om te beginnen aan onze tocht door Roemenië. Omdat de vrachtwagen enige vertraging had opgelopen hadden wij voldoende tijd om naar Sintea Mare te rijden. In de school van Sintea Mare werden we ontvangen door Carmen Pavel, de directrice. Rond 15.00 uur kwam de vrachtwagen van de Firma Hoftijzer uit Lochem aan. Het was een flinke klus om de schoolmeubeltjes te lossen maar met hulp van een aantal mensen ter plaatste is het gelukt. Na Sintea Mare was Şimand aan de beurt. Het was inmiddels helemaal donker geworden maar met behulp van zaklampen en de schijnwerpers van de auto is het ons gelukt ook hier een grote hoeveelheid spullen af te leveren.
Vrijdag 13 december. In de ochtend zijn we naar Sintea Mare gegaan om op de kleuterschool Kerstfeest te vieren en de eerste doosjes uit te delen. Tevens hebben we daar de wasmachine bekeken, deze hebben we vorig jaar met een financiële bijdrage van stichting Warmte voor de Kinderen, hebben kunnen realiseren.
In de middag nam Laura Bejan ons mee naar Arad, naar Oaza Charity waar Laura Andres de leiding heeft. Een opvanghuis voor kinderen. Mevrouw Andres vertelde over hoe zij verzeild was geraakt in de armenhulp en over haar “eigen” kinderen die zij gevonden had op een station en later adopteerde en hoe dit uitgroeide tot een grote hulporganisatie. De kinderen die deze opvang bezoeken krijgen hier een goede gezonde maaltijd (iets wat voor veel van deze kinderen geen dagelijkse kost is), ze krijgen huiswerkondersteuning en worden opgevangen wanneer hun ouders moeten werken. Voordat we deze kinderen elk een doosje gaven werden we toegezongen met Roemeense kerstliedjes. De kinderen waren zeer blij en uitgelaten na het zien van de inhoud van de doosjes.
Na dit bezoek nam mevrouw Andres ons mee naar een aantal zeer arme gezinnen. Het eerst gezin woonde slecht onderhouden huisje bestaande uit een kleine keuken en een ruime kamer met alleen een bed en een bank. Hier woonde een jong gezin met twee kleine kinderen. De kinderen hebben we een cadeautje gegeven en we zijn weer verder gegaan. Het tweede gezin woonde in een klein huisje met een keukentje
en een kamer van ongeveer 12m2. Het stond hier helemaal vol met spullen, banken, bedden en stapels kleding. Het gezin bestond uit een oma, een jonge moeder met 4 kinderen waarvan een kleine baby. Of de vader nog in beeld was, was ons niet duidelijk. Als derde zouden we een gezin bezoeken dat woont in een hutje op een bouwterrein. Deze hut is zeer moeilijk bereikbaar. Het was mevrouw Andres niet gelukt contact te krijgen met deze mensen. Daarom hebben we bij haar de doosjes voor de kinderen van dit gezin achter gelaten. Het was een indrukwekkende dag. .
Zaterdag 14 december zijn we naar Uileacu de Beius gegaan om een bezoekje te brengen aan Anita, een jonge vrouw waarmee we contact hebben. Natuurlijk zijn we samen met Anita bij een arme familie geweest. Deze familie bezoeken we elke keer wanneer we in de buurt zijn. We hadden twee tassen met boodschappen voor hen meegenomen en een cadeautje voor hun 6 jonge kinderen. Het huisje (bij ons zou deze woning ‘onbewoonbaar verklaard’ worden) oogt aan de voorkant netjes. De gevel is geschilderd en er staat een goed hek omheen. Maar schijn bedriegt zoals zo vaak in Roemenië. Zodra je door de poort bent schreeuwt de armoede je tegemoet. De enige verbetering in dit huisje was de ‘badkamer’ die was aangelegd. De woning bestaat uit niet meer dan een kleine kamer, waar de hele familie slaapt en leeft en een kleine smerige keuken met een vergelijkbare badkamer. Het was schokkend om te zien dat de kinderen sinds ons laatste bezoek (14 maanden eerder) niet of nauwelijks gegroeid waren. Zeer zorgelijk.
Zondag 15 december. Vandaag een toeristische dag / reisdag. In de ochtend naar Rosia gereden om een bezoekje te brengen aan de watermolen met zijn bijzondere molenaar. Natuurlijk werden we getrakteerd op een deuntje op zijn strohviool en gezegend (tegen betaling natuurlijk, want aan buitenlanders moet je verdienen). Via een mooie maar lange route door de Bergen zijn we naar Peciu Nou gegaan. Het was een stralend zonnige lenteachtige winterdag.
Maandag 16 december. Met Gabriela Markov, die Jos en André vorig jaar hadden leren kennen, zijn we twee kleuterschooltjes gaan bezoeken in Dinias en en Sânmartinu Sârbesc. Omdat we nog veel doosjes over hadden zijn we op de gok naar nog wat andere kleuterschooltjes gegaan in de nabijgelegen dorpjes Iohanisfeld, Guilvas en Ivanda. De leerkrachten waren blij verrast en de kinderen natuurlijk ook. ‘s Avonds hebben we met de kinderen van het kindertehuis een gezellige avond gehad en hebben hen onze cadeautjes gegeven.
Dinsdag 17 december. Onze laatste volle dag in Roemenië. We hadden gisteren al onze doosjes afgegeven op de kleuterschool van Peciu Nou en de afspraak was dat we deze vandaag zouden uitdelen. Helaas viel deze afspraak in duigen. Er was geen mogelijkheid de doosjes zelf uit te delen. Een beetje beduusd zijn we maar weer weggegaan.
Rond de middag hebben we de ‘cantina sociala’ van Caritas bezocht. Een opvanghuis huis waar oudere en hulpbehoevende mensen een maaltijd kunnen nuttigen of ophalen n waar kinderen die na school nergens heen kunnen komen eten, huiswerk maken en indien nodig onder de douche gaan en schone kleding krijgen. Een mooi project maar triest dat dit anno 2019 nog steeds nodig is. In de middag hebben we in Chaicova bij een bekende wat dozen met kleding gebracht welke zij gaat verdelen onder de armen.
Woensdag 18 december. Koffers pakken, naar het vliegveld en aan het begin van de avond weer thuis. Moe en vol van de opgedane indrukken konden we deze avond weer allemaal heerlijk in onze eigen bed slapen.
Het was weer een druk programma. Projecten bezocht, spullen gebracht, bij zeer arme gezinnen een cadeaudoosjes voor de kinderen gebracht en nog veel meer. Roemenië een land van grote tegenstellingen. Van paard en wagen tot Mercedes, van bouwvallige krotten tot (bouwvallige) zigeunerpaleizen. Van hartelijkheid tot norse blikken. Maar boven al een heerlijk land waar het stukje bij beetje beter gaat, maar waar vaak de schijn bedriegt. De armoede is helaas nog te veel aanwezig en die kunnen wij ook niet wegnemen. Wij zijn een heel klein druppeltje op een hele grote gloeiende plaat, maar wetende dat we deze week een heleboel kinderen blij hebben gemaakt, dat is waar we het voor doen.
Wij vonden het niet gepast om foto’s te maken van de ellende van de arme gezinnen thuis, wij vragen uw begrip hiervoor.
Team Shoebox4Ro
André Nibbelink
Jos Klaassen
Gerrie Remmerlink
Caroline Schaeffer