Verslag van Tom Visser

Na de eerste actie om ook in Bosnië een school te gaan voorzien van centrale verwarming zijn we inmiddels al 4 scholen verder en is de 5e bijna afgerond. Een lagere school op ongeveer 25 kilometer van Daboj is de gelukkige. Deze school, genaamd Dura Jaksic, heeft 172 kinderen van 6 t/m 15 jaar (totaal 9 klassen) met mogelijkheid tot uitbreiding.

Zes omliggende dorpen maken van deze school gebruik, namelijk: Majevac Gorni en Donji (hoog en laag gelegen), Seçlije, Ritesic, Trnjani Gorni en Donji. Ook hier gaan we stoken op een grote houtketel (±100 kW) met mogelijkheid van steenkool. De kinderen die we spreken zijn erg blij met de komst van centrale verwarming.

Veel gehoorde opmerkingen bij eerder opgeleverde scholen zijn: ‘Hoeven we tenminste niet meer met de jas aan in de klas te zitten’. En: ‘Heerlijk, ‘s morgens geen rook meer in de klas die afkomstig is van de kleine potkacheltjes’. Ook als de kinderen ’s morgens door de regen naar school gaan, kunnen ze hun kleren drogen bij de radiatoren. Kortom een luxe die wij normaal vinden. Vorig jaar met onze vakantie aldaar werden we opmerkzaam gemaakt dat deze school, net als nog vele andere scholen, er in het bijzonder voor in aanmerking kwam.

We zijn er met iemand van de gemeente en het hoofd van de school gaan kijken. Na een inventarisatie wat er moest gebeuren hebben wij prijzen opgevraagd bij plaatselijke installateurs. Het installatiebedrijf waar we al eerder zaken mee hadden gedaan was uiteindelijk de goedkoopste. De ervaring heeft ons geleerd dat hij goede kwaliteit levert en een goede service hanteert. Afgelopen april hebben we, na e.e.a. doorgesproken te hebben met het bestuur van ‘Warmte voor Kinderen’, akkoord gegeven voor de start van de installatie.

Inmiddels is het project klaar en kunnen we in onze vakantie in juli samen met iemand van het bestuur de zaak laten opleveren en het laatste termijn betalen. De dankbaarheid en het geluk van de kinderen compenseert ruimschoots de inspanningen die het bestuur van de stichting ‘Warmte voor Kinderen’, mijn vrouw en ik er voor mochten doen.

Ik hoop dan ook dat er door veel liefdadigheid nog vele scholen op deze manier gerealiseerd kunnen worden.

(2008)